Stulejka

Plastyka napletka jest zabiegiem, w którym chirurg poszerza ujście otworu napletka poprzez wykonanie odpowiedniej plastyki. Stosowane metody chirurgicznej korekty napletka obejmują tradycyjną chirurgię z użyciem skalpela, noża elektrycznego czy laserowego bez wyraźnej przewagi którejś z metod. Ostateczną decyzję o konkretnej metodzie podejmuje lekarz w oparciu o wskazania i preferencje pacjenta. Do dwóch najczęściej stosowanych metod zaliczamy plastykę napletka lub obrzezanie. W trakcie zabiegu chirurg ocenia warunki anatomiczne, symetrię i objętość tkanek oraz ocenia wędzidełko, które w celu uzyskania dobrego efektu nierzadko również wymaga odpowiedniej plastyki.

Efekty po zabiegu

Ostateczny końcowy efekt uzyskujemy po około miesiącu od zabiegu kiedy dojdzie do całkowitego zagojenia się rany. Po niewielkiej korekcji napletek w całości przykrywa żołądź i wygląd prącia nie różni się niczym od penisa zdrowego mężczyzny, który nie przechodził zabiegu chirurgicznego. W sytuacji, gdy wykonany został zabieg całkowitej redukcji napletka (obrzezanie), żołądź zarówno w stanie wzwodu, jak i spoczynku pozostaje cały czas odkryta. Poprowadzone przez lekarza cięcie może biec blisko żołędzi, dzięki czemu blizna pooperacyjna będzie mniej widoczna (technika nosi nazwę „low and tight”). Drugą metodą cięcia jest technika „high and tight”, przy której cięcie jest prowadzone dalej od żołędzi.

Zabieg plastyki stulejki jest zazwyczaj zabiegiem jednorazowym. W przypadku plastyki częściowej nie będącej obrzezaniem całkowitym może istnieć konieczność dokonania dalszej korekcji napletka. O ewentualnej reoperacji decyduje lekarz uwzględniając wszystkie wskazania i oczekiwania pacjenta.

W większości przypadków nie ma konieczności powtórzenia zabiegu. Dodatkowa operacja może być konieczna w sytuacji, w której nie dokonano całkowitej redukcji napletka bądź w przypadku wystąpienia powikłań.

Możliwe powikłania:

• Krwawienie – występuje rzadko. Może wystąpić w trakcie lub po operacji. Wystąpienie krwawienia pooperacyjnego, może wymagać natychmiastowego leczenia w celu zapobiegnięcia powstaniu krwiaka. Nieleczone nadciśnienie może powodować krwawienie podczas lub po zabiegu. Nadmierna ilość krwi zgromadzona pod skórą (krwiak) może spowodować opóźnienie gojenia i powstanie nieprawidłowych blizn.
• Bliznowacenie (najczęstrzą przyczyną jest infekcja rany pozabiegowej lub predyspozycja genetyczna)
• Krwiaki – najczęściej występują po operacji, w miejscu operowanym, szczególnie w przypadku zbyt wcześnie podjętej nadmiernej aktywności fizycznej czy seksualnej. Duży krwiak skóry na powierzchni penisa może być przyczyną rozległej martwicy skóry. Strup martwiczy może się utrzymywać na skórze nawet 4 tygodnie. Najpoważniejszym i najbardziej przykrym dla pacjenta następstwem jest powstanie rozległej blizny, która może znacznie zdeformować kształt penisa powodując jego klepsydrowate zwężenie.
• Infekcja – jest bardzo rzadkim powikłaniem po tego typu operacji. Zwykle leczenie infekcji polega na podaniu antybiotyków. W przypadku braku reakcji na leczenie antybiotykami może być konieczny dodatkowy zabieg.
• Zaburzenia czucia okolicy poddawanej zabiegowi – pewne zaburzenia czucia są częstymi powikłaniami zaraz po operacji. Po kilku miesiącach większość pacjentów odzyskuje prawidłowe czucie. Częściowa lub całkowita utrata czucia występuje rzadko.
• Reakcje alergiczne – czasami mogą występować reakcje alergiczne na: szwy, preparaty stosowane miejscowo, obłożenie. Reakcje ogólnoustrojowe są bardzo poważne i są związane z reakcją na leki. Reakcje alergiczne mogą wymagać dodatkowego leczenia.
• Martwica skóry – znacznie wydłuża i wikła proces gojenia. Najskuteczniejszą obecnie metodą w leczeniu wczesnej martwicy, dającą zdecydowanie najlepsze efekty estetyczne jest wczesne miejscowe podanie komórek macierzystych pobranych z tkanki tłuszczowej pacjenta. W przypadku zaniechania wczesnej interwencji lekarskiej powstała w następstwie martwicy blizna może wymagać chirurgicznej korekcji. Martwica może być związana z infekcją, zastosowaniem sterydów, paleniem papierosów, lub nieprawidłową pielęgnacją rany, jednak najczęstszą przyczyną martwicy jest zastosowanie nieprawidłowej techniki znieczulenia, w następstwie której w operowanej okolicy może powstać rozległy krwiak powodujący niedokrwienie dużej powierzchni skóry.
• Choroby neurologiczne i psychiatryczne – w literaturze przedmiotu opisywano występowanie zaburzeń psychicznych po operacji związanych z niespełnionymi oczekiwaniami związanymi z wyglądem po zabiegu. Ważne są więc realistyczne oczekiwania pacjenta.
• Inne możliwe powikłania obejmują rozejście się rany, nadmierną lub zbyt małą korekcję, asymetrię, bliznowacenie, przewlekły ból miejsca operowanego oraz konieczność reoperacji

WAŻNE: Palenie papierosów zwiększa ryzyko wystąpienia chirurgicznych powikłań w trakcie procesu gojenia.

Postępowanie po zabiegu:

• Blizny zazwyczaj są ledwie widoczne
• Po ustąpieniu działania środka znieczulającego może się pojawić umiarkowany ból, odpowiadający takiemu jaki odczuwamy po stłuczeniu. Ból może być silniejszy i wtedy wskazane jest przyjęcie skutecznego we własnym doświadczeniu środka przeciwbólowego z wyłączeniem pochodnych kwasu salicylowego takich jak Aspiryna, Polopiryna itp.
• Nie należy moczyć ran i opatrunków.
• Do dezynfekcji i przemywania okolicy poddawanej zabiegowi wskazane jest użycie takich środków jak np. Octenisept.
• Nie należy przyjmować salicylanów, ani pić alkoholu przez 4 dni po zabiegu.
• Najczęściej pacjent może wrócić do pracy już po upływie 2-3 dni w przypadku pracy biurowej i po mniej więcej tygodniu w przypadku pracy fizycznej. Jednak nawet wtedy należy unikać nadmiernego wysiłku, szczególnie dźwigania. Z powrotem do ćwiczeń fizycznych należy poczekać ok. 3 tygodnie.
• Należy bezwzględnie zrezygnować ze stosunków płciowych do czasu całkowitego zagojenia ran, czyli ok. 4 tygodnie (jeśli nie wystąpią zdarzenia niepożądane).
• Ponowne rozpoczęcie życia płciowego może powodować dyskomfort i ból – wskazana jest szczególna ostrożność.
• Należy zgłosić się na pierwszą kontrolę po 5-7 dniach od zabiegu.
• Przez kilka tygodni mężczyźni, którzy przeszli operację obrzezania, prócz dolegliwości bólowych mogą odczuwać dyskomfort w czasie pracy i poruszania się. Jest to związane ze zwiększeniem wrażliwości pozbawionej napletka żołędzi i jej ocieraniem o bieliznę. Ów dyskomfort zniknie z czasem, gdy naskórek na żołędzi ulegnie pogrubieniu.

Planując zabieg nie można zapominać, że pacjentem zgłaszającym się do chirurga w celu uzyskania pomocy jest najczęściej młody mężczyzna, który zamierza rozpocząć życie seksualne. W swojej karierze zawodowej poznałem wielu dorosłych pacjentów, którzy przez niewłaściwą dyskwalifikację lub zbagatelizowanie ich problemu w podczas pierwszej wizyty u chirurga zrezygnowali z dalszego szukania pomocy do czasu, kiedy planowane rozpoczęcie życia seksualnego zmusiło ich do ponownego zmierzenia się z tym wstydliwym problemem. Z punktu widzenia lekarza wykonującego zabieg to tylko „fragment skóry” do nacięcia lub usunięcia, jednak opisane powyżej powikłania pokazują, że zabiegu nie można bagatelizować. Nieprawidłowe nacięcie, bez odpowiedniej plastyki może być przyczyną znacznych dolegliwości bólowych podczas stosunków płciowych. Podobnie będzie z niewłaściwą oceną wędzidełka, której następstwem będzie pociąganie żołądzi do dołu podczas wzwodu. Jeszcze więcej „estetycznych problemów” z penisem może sprawić nieprawidłowo dobrana technika obrzezania. Współcześnie operacyjne leczenie stulejki, to nie tylko profilaktyka nawracających zakażeń dróg moczowych poprzez korekcję zwężenia utrudniającego utrzymanie prawidłowej higieny. Współcześnie młody pacjent przede wszystkim oczekuje dobrego efektu wizualnego, dlatego nieprawidłowe wykonanie zabiegu może bardzo rzutować na jego samoocenę i w efekcie całe życie. Nieprawidłowo wykonana korekta może także powodować nienaturalne wyginanie penisa podczas wzwodu (wygięcie w bok lub do dołu). Oprócz samego zabiegu bardzo duży wpływ na estetyczny efekt zabiegu ma także cały proces gojenia, dlatego ważnym jest, aby pacjent był w stałym kontakcie z lekarzem wykonującym zabieg.